HERKES ÖLÜR, AMA HERKES GERÇEKTEN YAŞAMAZ.
Victor Hugo

23 Eylül 2010 Perşembe

DESPEDIDA


GİTMELER VE GELMELER

Bazen monotonluk boğar insanı, kaçmak ister bulunduğu yerden, arkasına bakmadan, çığlık ata ata... Ama çoğunun gideceği bir yer yoktur yada arkada bıraktığı çoktur, cesaret edemez. Ben giderim... Üstün cesaretimden değil belki, gitmek istesem de istemesem de giderim, işim bu ... Yeni ülkeler, yeni insanlar, yeni denizler, yeni maceralar. Bazen sıkıcı, bazen kalp durduracak kadar heyecanlı, zaman zaman mide bulandırıcı ama her daim yorucu ve ruh yıpratıcı...

Seyirdeyken zaman da boldur düşünmek için. Mola verdiğin kara hayatında yaşananlar, yaşanabilecekler ve bıraktıklarınla doldurur kafatasının içi. Boş bırakmamaya çalışırım kendimi, yemek istemiyorsan, çalışıp oyalamak gerekir kafayı.

Ama sonra geri dönerim kaçtığım yerin monotonluğunu özleyerek... İstediğim zaman istediğim şeyi yemenin, istediğim zaman ayaklarımı uzatıp televizyon seyretmenin, kapıyı açtığımda toprağa basmanın değerini özleyerek dönerim. Hayatı kaçırdığımı düşünüp boşuna üzülmüş olduğumun farkına varırım her döndüğümde. Giden gitmiştir, kalan kalmıştır belki ama hayat genel olarak fazla değişmeden akmıştır yokluğumda ve arkadaşlarım sayesinde, uzun bir reklam arası verdiğim hayatıma kolayca uyum sağlarım her defasında.

Ciao...





1 yorum: